2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
886
Okunma
DUR GİTME
Sabahın kör kurşunu
Vurur hayallerimi,
Öğlen musallaya uzanır,
Kızıllığı görmeden,
İçime batan güneşin
Kemiği kırılır.
Gene sende akşam olur.
Devrilen gölgeler içinde.
Ağrısını taşıdığım
Bu köhne şehrin duvarlarında,
Gidişin değer tenime,
Akşamdan evvel.
Bu yüzden gitme ne olur ?
Sen gidersen ben biterim…
İnce bir sancıyla dökülür
şarkılarım sazıma.
Şarkılar ki bilirsin…
Gebedir yüce sevdalara.
Üşümeye yüz tutarım
Nefesinin uzağında,
Sütten kesilmiş
bir dil olurum yokluğunda,
Üstümde gök kubbe,
Altımda toprak kaskatı kesilir.
Bu beden kimliksiz kalır ardından…!
Müşteba Güneş
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz