sen mutluluğun yansıması
görünmeyen yanlarımın en korkulu düşü
hadi tut elinden düşlerin
salla kenar köşeye.



gönül ipine serdiğim duygular
onca yağmura
kara
borana rağmen sonunda kurudular
kaskatı bir yalnızlık elde kalan
ayrılığın çamurlu lekeleri çıkmış
güneşe tutunca ufak tefek izleri yansısa da
yüzü temiz bir geleceğe bakıyor sanıyorum.



bunca yıllık sevdayı haram kıldın ya yüreğime
sevap niyetine gömdüm tüm olumlu yanlarını mezara
bir kürek toprakta şehla gözlerinden olsun
ilk küreği en yakını atarmış bilirsin
benim senden başka yakınım yoktu bilirsin
şah damarım sen
ar damarım da sendin bu kalleş dünyanın inadına.



bugün de hüzün dolu bir güne açtım gözlerimi
penceremin pervazına konan kuşlar bir birleriyle öpüştükçe
hain bir gözyaşı yanağıma dokunur
yağmurlu bir günün ardından gülümser buruk gözlerim
aldatılmışlığın rüzgarları saçlarımı savurur yüzüme
dokunduğun yerlerim alev alev
kin düşer yüreğime.



kaçacak yerim olsaydı diyorum
şu kalbimi söküp atacağım bir deniz kenarı mesela
martılar çığlık çığlık dalgalara vururken kendilerini
ben de seni vursaydım çakıl taşlarına
’ah’ diye ses gelirmiydi senden.





Lavinia