Sol yanımın dağlarına karlar yağıyor
Umutlarımın zemherinde
Geceler çatlamadan kör kuyularımda
Bir kardelen çiçeğinin yanı başına gömün beni
Şafak türküleri ağıtı’mı yakmasın ama
Ve ölüm ağlasın ardımdan
Selalarım okunduğunda tüm şehir yasımı tutsun



Sol yanımın dağlarına
Şiirler ekin
Büyüsün her cümlem bir orman gibi
Dudaklarda yemyeşil bir hayat okunsun
Küçük çocukların uçurtmalarına adım yazılsın
Mavinin koynunda annem beni yeniden büyütsün
Baktığım aynalara yarin hayali düşsün
Her aşıklar baktıkça aynalara
Yare kavuşamamanın yasına
Ayrılığı alnının çatısından vursun



Sol yanımın dağlarında
Köçek bir yalnızlığım yaralı
Göğsümün çeperinde bir kelebeğim
Kayar avuçlarımının arasından gençliğim
Şu kancık hayat kurmuş pususunu
Kaçamadım tuzağından
Cebimde bir yalnızlık saklıyorum
Biliyorum diyecekler bu ne acayip bir adam



Sol yanımın dağlarına
Salarım efkarımı
Her sigaramda yakarım gemilerimi
Herkes kaçarcasına atarlar kendini
Sol yanımın kıyılarında bir ölüm tarlası
Üstüne basa basa giderim ben
Dağlarımın karların arasından
Boynunu büker kardelenim sol yanımda
Üşür yüreğim susar heceler susar cümlelerim içimde


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz