0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
605
Okunma
Kimse bilmezdi, kahverenginin bendeki tonunu,
Aklımda yoğurduğum asılsız hikâyeler;
Hepsi daha uçuğuna gebe,
Düşlerimin kıçına tokat basan bir ebe,
Güçsüz bir adamdı doğurduğu,
Avuçları içinde harabe,
Ve benim anlatmaya yorulduğum;
Bölünen uykularımı,
Bir kadına atfetmişim,
Solumda, çarpmaktan aciz,
Ağrılı bir cehennem,
Cenneti tasvirimde,
Bir kadını anlatmışım,
Bilemezdim işte;
Halt etmişim!
