YÜREĞİME NASİHAT

Dert etme yüreğim
kalu beladan beri vardır içinde zelzele denen illet
duymaz mısın homurtuları
dipten dibe sarsıp ta durur
varla yok arası ayrılık

bu ilk değil ki son olsun
kaç kez söylemiştim
artçı sarsıntılara hazırlıklı olmalısın
giyinip kuşanmalısın yalnızlığı

sen içinde demlerken ütopik bir aşkı
canhıraş özlemlerin sinsice kuşanır ayrılığı

kaç kez söylemiştim
vefası olmayanın ahdı da olmaz
kaç kez ruhundan soyuldu tenin
kaç kez cebinden çalındı umutların

sana nasihat’ım
miadı dolmuş naifliğini
zarifliğini
küfende biriktirdiğin özlemlerini
kullanıp ta atarlar bir peçete gibi
bilmezler zamanda
geceye düşen sevdanın değerini

yargılar durursun kendini
faizlerle katlanmış keşkeler dolanır diline
eksi hanene yazılı enkazlar bakiyen
yastığınla bile kavgalı
yığın, yığın özlemler abanır üstüne
bir soluk
keşke bir soluk daha alabilseydim diyerek
düğümlenir boğazına sevda sözleri
hece, hece kesilir nefesin

bir düşten diğer düşe geçişte
yıkılır köprülerin
uzanır ellerin koyu bir boşluğa
bir umut dersin
bir umut belki kavrar elimi
nafile çırpınışların
gözün aydın bir kez daha düştün

küfende biriktirdiğin
umudu
özlemi
acıya dair keşkelerini bile
emanet bırakma
vefadan yoksun başka bir yüreğe

Efkan ÖTGÜN