HANIM AĞA

Merhaba hanım ağa,
ben Halo

siye düşler diyarından yaziyem
her ne geder kelimelerin suçu yoh desen de
biliyem bu eşkda benim kabahatli olduğumu

keşkem diyem
keşkem okusaydım sebahattin ali’nin
“kürk mantolu madonna’sını”
belkim tanırdım tuvalde akseden iresmin sen olduğunu

oysanki saatlercen durmuştum ögünde
hemi de baygın baygın iç geçirerek
bir ara seni görünce heyalde olsa
ehtimal verememişem sen olduğiya
hanım ağa affet beni

soğuk gış gecelerinde gezinerken berlin sokaklarını
gar beyazı bir ölümün
tüşmüşdü ayak izleri

içimden geçerken tırpanını bileylemiş zemheri
kesip yok etmişti havran da zeytin bahçalarını
alıp ta götürmüşti içimnen senli bir düşü hanım ağa

sen bilmisen ki uzakta yokluğun bitiriy beni
alplerin çığı düşiy üstüme
nefes nefese
soluklaniyem şindi seni
yemin ediyem ki heç unutmiyem seni

ahan da şindi
üç vakite gadar geliyem

belkem görüşürük angaranın daş galdırımlı sokaklarında
belkem yüksel’de bir çay içerik
ben unutmuşam
sen de unut esgi gırgınlıkları

siye söz veriyem hanım ağa
acır da affedersen meni
ya trene atlar birlikte gederik
ya da
yanındaki gızın kim olduğunu heç sormam bilen
sana mutluklar diler
ilk trenle yolcu ederem seni
hoşça gal hanım ağa

Efkan ÖTGÜN