Anlatın onlara
Evvele sığınan kadrin büyüsüyle kıpırdatmasın dudaklarını.
Onlar ki
Korkuları beyne idrak edince dişleri sızlayanlar.





Ve kentin arka mahallelerinde
Taştan yapılmış kundaklarda ölmeye yüz tutar çocuklar
Annesizliğin sağ tarafında aklım durur
Kime baksam aynı
İç sesimden yıkarım ortalığı





Gözyaşı tenhalığı sarıyor kenti
Günah ve haramın olmadığı hayattan söz ediyorlar
İnanma diyorum kendi kendime
İnanma
Biliyorum ki tek bir şahadete kilitlenecek dudaklarım
Ve binlerce kemik ardında uyumaktan korkmuyorum.





Mezarın çiğ kokusu ellerimde
Musalla örtüyor mahrem yanlarımı
Her gelen, her giden
Birbirine sığ.
Ruhlarına müebbet!
Üç adım ötede parmaklarım birbirine ters düşüyor
Aslında yürü(ye)mezdim ben içten içe
Ve titremezdi dilim
Ruhumun duvarlarında yankılanmasaydı iblisin şakırtıları.





S ö y l e y i n
Her şehre kırılmış bir parçamı bıraktığımı
Ve kulağımın ardında kalanların cinayetlerine susuşlarımı





S o n r a





Bir seyyahın heybesinde kaç asır yüz sürdüm insanlığa
S i z l e r
O n l a r
Niceleri bilmezdi
Görünenden öte görünmeyene kilitlenirken
Yorgun bedenimin
Ar boşluklara gidip geldiğini.





Şimdi
Hangi yüze çevrilse gözlerim
Kimi cinnet
Kimi cehennem kesiliyor.