ne gemiler yaktık
kim bilir ne gemiler yakacağız
adı sanı olmayacak girdiğimiz denizlerin
ne gök kuşağından bir renk
ne de bir insan sesi
sadece özgürlük sadece özgürlük...

ne duvarlar yıktık
kim bilir ne duvarlar yıkacağız
pencereli penceresiz
küflenmiş efkarlarla
un ufak oldu gitti hepsi
bazısına aşkı yazmıştık
bazısına esareti

ne yollar geçtik
kim bilir ne yollar geçeceğiz
başı sonu anılmayacak zamanımızın
ne bir ezgi uzaklardan
ne de bir güneş selamı
sadece özgürlük sadece özgürlük...

ne kuyulardan çıktık
kim bilir ne kuyulardan çıkacağız
bazen karanlıktı güneş sonrası
simsiyah cennet kadar soğuk
bazen de yıldızlı bir gece
sımsıcak cehennem kızılı
bazısına sarı bir sabahı eklemiştik
bazısına beyaz bir yitirmişlik...

ne isyanlar uslandırdık
kim bilir ne isyanlar uslandıracağız
sesi soluğu çıkmayacak anıların
ne bir çürümüş umut bulantısı
ne de bir yalancı ufuk
sadece özgürlük sadece özgürlük...

ne emekler gömdük
kim bilir ne emekler gömeceğiz
katıksız sofralara toplandık
bereketli bereketsiz
bir gülümsemeye bağlamıştık güneşi koptu gitti
bazısında ağladık
bazısında bitti...

ne hayaller kurduk
kim bilir ne hayaller kuracağız
doğumu ölümü olmayacak aşkın
ne gülerek unutacak
ne ağlayarak anımsayacak
hep bir bulutsu mavi
hep bir mavi hayal
hep bir hayal sen
sadece özgürlük sadece özgürlük
ve yitirmişliğimle ben...