Yıllar sonra bile
Şüphe duyuyorsan, olmuşlarına
Her farklı gece,
Aynı karanlık döner sana.
Ne suçludur gözlerindeki
Ne de masum;
Ya kaçmak istersin
Ya da en azından ölmek
Ve tesellindir bu bir tek:
Ağlamak için gerekli değildir masumiyet…

Gözlerinden düşer
Söylemesini beceremediklerin
Dillenir gözyaşların kendi sesinle
Zorlar yüreğini inadına sevda
Tene esir edilmiş,
Çığlık çığlığa felaket
Yeniden Solumak aşkı
Ya da en azından ölmek
Ve tesellindir bu bir tek:
Sevişmek için gerekli değildir sevmek…

Bitmez bir türlü,
Bu acımasız yargılama
Beraat bir şey ifade etmez,
Anlayıp da delirmiş adama.
Tek bir kurşunla yere serilmiş bütün dünya
Seyretmişsin,
Gözlerinin önünde işlenmiş cinayet
Ve tesellindir bu bir tek:
Ceza için gerekli değildir adalet…

Kırmızı değilmiş gibi gelir sana
Dökülen kan,
Küçük değil zannedersin
Oraların çocuklarını,
Gülümseyemez zannedersin
Orada hiç kimse,
Oraları, oraları zannedersin
Hiç buraya gelmeyecek
Durup başını kaldırsan
Yutar seni bu zifiri gaflet
Çıldırmak
Ya da en azından ölmek
Ve tesellindir bu bir tek:
Savaşmak için gerekli değildir gerçek…

Gündüzü yapmasına yapıyor güneş
Ve lakin
Sabah diyebilmek için
Güneşin doğduğu zamana;
Bir gül lazım,
Yeşertmek için, insana.
Her karış toprak parsellenmiş,
Bin bir sıfata boğulmuş her taraf;
Paylaşmak dışında,
Yalvarasıya solmak istersin
Ya da en azından ölmek
Ve tesellindir bu bir tek:
Almak için gerekli değildir emek…

Ya şöyle ya da böyle
Bir gün gelecek,
Son kez doğup son kez batacak güneş
Ölüler için;
Masum zamanlar bulacaklar
Sevişmek için sevdalılar;
Yeniden tutacak adalet gerçeğin elini;
Bitecek tek teselliler devri
Ve Yeniden görülecek insanın yüzünde,
Emeğin o gül rengi…