ŞEHRİN SESSİZLİĞİ

Gitmem gerktiğini söyleyemedim sevgili

Onca zamanın ardından
Bir türlü sıyrılamadın saplantılarından
Bu yüzden suskundu tüm şehir
Bu yüzden zuhurda yarasa çığlıkları

Korkup ta c/k/anın çekilmesin
Gündüze kapanan mavi gözlerimin
Yasını tutup ta yarıya indirme alem’leri

Düğümleme boğazına avaz’ını
Susma n’olur söyle son sözünü

Hangi gerçekle sarsıldı kalenin surları
Hangi ahrazlar yüreğine bekçi
Hangi celladın harcıdır
Yaşanmamış bir aşka kefen biçsin

O burçlardan ki yokluğum sarkar
Nefesim sensizliğe çıkar

Sessiz ve sensiz yaşanacaksa bu şehir
Varsın buz kessin taş kaldırımlar
Linç edilsin aşka dair bütün duygular

Gel de birlikte büyütelim içimizdeki öksüz çocuğu
Azmin direnişini duysun hicranlar
Anlatırım sana neden gittiğimi

Tükürelim gölgenin aymazlığına

Şerrin ritmine darbeler indirelim
Katiyetle boyun eğmeyelim
Kanayan yerlerimizi öpsün melekler
Alalım bütün şehrin ifadesini
Kazıyalım zoraki hicranın iradesini

Yıkalım şehri çevreleyen bütün surları
Sen ve ben
Özgürce vuslata koşalım
Ne dersin


Efkan ÖTGÜN