Dünya çocuk hakları günü kutlanıyor?
Böylesine mavi bir gökyüzünün altında
Çocuklar dünyada önde görünüp de
Herkes gibi huzurlu olduğunu sanmayı beceremiyor

Ve vicdanı olan herkes gördü!
Hayatın sürprizleri
Mutsuz bir çocuğun gülüşüne benziyordu

Kimi susma hakkını kullandı
Kimi dünyanın hali gibi halimiz dedi
Kimi bu dünyada bir insanı öldüren katil
Milyonlarca insanı öldüren kahraman oluyorsa
“Böyle bir dünyada yaşamak istemiyorum! “, dedi

Kimi de içinden geçeni söyledi
Bir dünya isterdim
Herkes eşit haklara sahip olsun
Kimse kimseden daha zengin olmasın
Sevdalar, evlilikler elzem olsun

Bir dünya isterdim
Doğusu cennet batısı ütopya olsun
Kuzeyin sağcısı, güneyin solcusu
Vicdan yandaş olsun
İçindeki şefkati sağır da işitsin, kör de okusun
Din, dil, ulus ayrımcılığı olmasın

Açıkça
Öyle bir dünya hayal edebilecek kadar ne maharetim
Ne de görebilecek kadar ömrüm var

Hayatın ürkütücü hiçliğini çok detaylı anlatmam kendime
Evet, zaman zaman susarım
Belki susmak!
Hiçbir şey söylemeksizin anlatabilmek
Ya da hiçbir şeyi anlatamamış olmanın incinmişliği

“Biraz çaba gösterseydin" demiştin ya
Bana
Hani diyememiştim ya
Sana
Hayatın çıkışlarından inerken
Boynuz kökü gibi törpülendim
Bir iğne deliğine girercesine küçüldüm!

Nasıl bu kadar küçüldün dersen
Önce avuç avuç alınıp bir eleğe atılmış un gibi süzüldüm
Sonra kancaya takılmış koyun gibi yüzüldüm
Denizden yeni çıkmış balık gibi çırpındım
Bağırır gibi oldum sustum

Hayata döndüm
Benim dediğim hayatın da tutunacak yeri yoktu
Yardım istedim!
Kiminin eli cebine gitti
Kiminin de eli kalbine gitti
Eli cebine gidenlerin diğer yüzünü görünce
İlkini hatırladıkça kalbim kırılırsa
Kanarsa aynı yerinden eski yaralar
Sevecek insan bulamam diye korktum

Çektim beni kendi derinliklerime
Kaldırdım tedavülden
Kusur kavramını
Beyazın griye dönüştüğü şu günlerde
Bir gaflet anında kusur bulmak için bakarsam birine
Bu âlemi yöneten fark ederse beni
O utanç ile yaşayamam diye korktum

Evet, bütün korkuların nihayetinde
Yani ben
Sabır ile barış içindeyim hâlâ
Eziyet nerden gelirse gelsin
İnanç, inançtır yakınmaz devam ettikçe hayat

Bir gün, yüküm ağırlaşırsa omuzlarımda
Kalırsam dünyanın ortasında
Vazgeçmezse kalbim kararından
Anlatamazsam kimseye...
Gelir misin yanıma?

Öyle sevecen baktı ki
Elbet “sevgi” olacak bu renksiz dünyanın tesellisi
Derim
Hiç değilse
Tahayyülümde sevgi kalsın eski haliyle

Simdi aşinaların da uzağına düştüm
Geceler soğudu, sokaklar bomboş
Sessizliğin içinden
Bir hüzzam şarkısı gibi esti meltem

Yanımda kalan, ömür!
Dışarıda mehtap ışığı
Üç adım ötede deniz sesi
Gitme sen bu gece kal
Birlikte efkârlanalım
Birlikte susalım
Bu gece dünya çocukları için
Kemanı ağlatalım
Nasılsa devam edeceğiz
Efkârla
Yaşamaya

KAYIP YALDIZ