11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1366
Okunma

güldün çocuk
rengarenk yağmurlar yağdı...
mevsime türemiş kırlangıç sürüsü gibi
içli bir sesin vardı...
ve;
büyüdün
çocuk...
balkon demirlerinden düşen
her çocuğa uzanan
ellerin vardı...
``düşmeseydi telefon tellerine emirler,
gözlerin
geceme ay gündüzüme güneş salardı...
her gece
karakol kapısında,
buralarda kalan yanın ağlamazdı...