29
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2618
Okunma
İstanbul’da bir duvar
yaslamış sırtını duvara güzin,
porsuk yüzüyle
güzel çingene.
bir yandan çiçek ayıklıyor,
bana bakıyor diğer gözüyle.
iş bu kadarla bitse,
biz geçiyoruz seninle
güzin
saklıyor gözlerini karanfillere.
kapısı var, pencerisi yok
bakmaz kimselere,
onun da sızısı var içerisin de
ben,
seni sevdim diye.
tanırım güzini iyi kızdır
güzel çingene,
bilirim o bakışları
saldırma eylemidir gizlice
kızar bana istemese de!
sevemedim onu diye.
İstanbul’da bir duvar
taş sökülü diplerinde,
güzin yaslanmış duvara yine
güzel çingene.
üstelik çiçekte yok ellerinde,
eskiden çiçek tutan elleriyle
bir çocuk saklıyordu göğsün de
dönüp baktı sessizce
tanırım o bakışları
kızmıyordu güzin, üzülmüştü sadece!
üzülme güzin,
bende sevmiştim seni
ama gizlice!
Cevap Yaz