40
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2023
Okunma
her gece
kırk satıra yazıyorum seni,
zulasını patlattığım hüzünlerle başlıyorum
ilk satıra hep,
nedense.
sonra, gidişin geliyor gözlerimin önüne
suskun haliyle,
renk yok ses yok
yokluğun büyüdükçe,karışıklığım artıyor
sen
çoğalıyorsun
içimde.
gözlerini yazıyorum
kırmızı oluyor, kahverengi gözlerin
ateş mumu erittikçe,
sonra ellerin
kıvrımları saçlarının
ve dudakların, sessiz gülüşleriyle.
bir de
tenin
beyaz
ay ışığı rengin de biraz.
biliyorum çocuk,
seni kırk satıra yazmak az
-hani-
allah biliyor ya, fazlasına da
can dayanmaz.
-son satırlarmı-
dön
seni
çok özledim
demeden
bu sayfa kapanmaz.