30
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2220
Okunma
molla bayırın da görmüştüm seni ilkin
kızıldı saçların, rüzgar alıyordu dağınıktı,
yarı gölge, yarı kahverengi bakıyordu gözlerin
rüzgarı afedercesine menekşe kokusu saçıyordun.
``aşktın sen kokundan bildim
yokuş aşağıya yürüyordun
mevsimi adımlarında taşırcasına,
yürüyüp gitmelerinin, durup bakmalarının
ateşiyle ısınıyordum.
``sonbahara doğan güneştin
içindeki ıssızlıkta gizliydi tebessümleri
düşleri örtülü,
aykırı bir serseriydi
molla bayırın da yanından geçtiğin.
lügatlardan bağımsızdı benim şiirlerim,
kelimelere sığmayacak kadar
bir anamı bir de halkımı çok severdim,
her sabah yeniden bir tek seni sevdim.
``onarılamaz bir yıkım olurdu gidişin
gittin.