kum grisi bulutlar dağıldı üstümüze
tek tek düşüyor kişiye özel taneleri
gökyüzünü kaplayan görkemli kum saatinde
ölüme bir adım yürümek var
sayısız düşüşler de



çatlamıştı kavruk topraklar nicedir
ay ve yıldızlar gitti gözlerimizden yaşlardan önce
kör bakışlara düştü algısız insan
bir kendini görebildi gönül aynaları
çürüttü dokunduğu her şeyi
çürütebildiğince



ruhların duası eksik yanlarıydı öne çıkan
ulusal uluslar arası yavşak sürüleriydi amansızlar
"Allah(c.c.)’ım önce beni ..."diye başlardı
"ve sonra da beni ..." diye biterdi duaları
" mülk Allah(c.c.)’ındır ahirette dünyadaysa benim " inancı
" al beni tepe tepe kullan yeter ki mülk edindir bu garibe "
sürüngen yalvarışları



insan!
inanılmaz bir hızla çürüttü önce insanlığını
doğayı
ormanları
ırmakları
düşman bildi hayvanları
para
mal
ve mülk’e dost oldu
bütün ruhuyla da hizmetkar elbet



ne duası değişti ne belası
insan sevgileri değildi artık
çürüyen ruhlarda moda
para mal ve mülk sevgileriydi
" bunlar imanımızı tamamlar " dedi birileri
-en imanlımız en zenginimiz dir- felsefesiydi
yayıldı çürüyen beyinlerden

en fakir
en yoksul
en ezilenler
en imansızlardı mecburen
imanı bütün ulviyatı sonsuz zenginlere
kul oldular
kıl oldular sonunda



insan için bir yağmur gerekli şimdi
-iç dünyaları yıkayıp-
-arınmayı öğreten-

ıska geçilmiş tüm dualar hürmetine ...
















istanbul / 13 aralık 2015