1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
834
Okunma
parçalanıyordu yer gök deniz
pencereden başını sarkıtıp aşağıya baktı
yeşile boyandı kara gözleri toprağın
ağlayamadı
şimdi bir patikayı başına ört ve uyu
gelip gideni say uyu
kuru dallar arasından bir umut seç
söyle zamanın kalbine
bizi bize anlatsın
vakit yok gülümseyip geçiyorum
durduramadığım geçmişimden
kaçarken duyduğum yarayı sayıklıyorum
sevgimiz uç veriyor kayan yıldıza
elimde gün yorgunu sarmaşıklar
ormanların kanadına sokulup
çimenlere yuvarlanıyoruz
anız kokuyor beyaz bulutlar öpüşürken.
Cevap Yaz