Çingene karasıydı bahtım
Yakışırdı amale yanığı tenime
Bir tek gözlerim parlardı ışıl ışıl
Umutlarım vardı
Ara ara cıgara kağıdına
Sarıp içtiğim
Birde sen vardın
Gerçekte olmayıpta hayalimde
Yalandan uydurup
Kendimi kandırdığım
Zengin ile fakirin
Güçlü ile zayıfın
Güzel ile çirkinin
Aynı arsada top koşturduğu
Çocukluk yıllarımdan kalma
Belki kendime uydurduğum
Belki bir filmin sahnesinden
Belkide bir romanı sayfasından
Ödünç bir hatıra
Ondandı inananamayışım
İlk çıkıp geldiğinde
Hep nezaman uyanacağım dedim
Nezaman bitecek bu rüya
Hak etmediğim bir mutluluktun sen
Nasırlı ellerimde
Kırıp kafesinin tellerini
Özgürlüğe uçan bir kuş
Okadar çiçeğin yeşilin arasında
Maviliklere kanat çırpmak varken
Gelip benim kara bahtıma konan
Anladınmı şimdi
Neden seni sıkıca tutamadığımı
Neden bağrıma basamadığımı
sen avuçlarımdan kayıp giderken
kanat çırparken sosuz maviliğe
neden peşinden gülümsediğimi
sen çingene karası bahtımın
beyaz güverciniydin kirletemediğim
N,H,R.