0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1042
Okunma
Kar lapa lapa yağdı kağıdıma.
Bir titreme hükmetti satırlarımın yerini.
Kelimelerim vardı ürperirken donup kaldılar.
Çatısı kırık cümlelerim üşür.
Harflerim sarılırlar birbirine...
Sinsi karlı akşamın beyaz eşarplı ufkunda
Yankılanıyor şiirlerimin çığlıkları.
Bulanık sesi bir çığda yankılanır.
Lapa lapa kar yutmuştur ahenkli kavramlar.
Harflerim,
Kelimelerim,
Cümlelerim
Ve
Parça parça doğmuş kağıdım;
Bir kibritçi çocuğun ağlamasını işitiyor.
Güvercinleri anımsatarak göçtü karlı toprağa..
Kapatın bütün soluk ışıkları.
Çıkınız gönülsüz evlerinizden.
Dışarıda bulutlar kar tanelerini fışkırtıyor yeryüzüne!..
Ve bütün güvercinler bir arada kar eşliğinde,
Lapa lapa eriyorlardı derinlere!...
5.0
100% (1)
