sofralarımda
bölüştüğümüz bir lokmanın yarısında
boğazıma dizilen yokluğun var
ve elimde bir resmin senden kalan
içine yüzlerce anıları sıkıştırdığımız
gözlerinde hala hayatın bir eksik yanı okunuyor oysa
ve gülen gözlerinde sessiz bir çığlık
evimin duvarlarında yankılanıyor
sen gittin ya avuçlarımdan zamansız
bu kadarmı sana muhtaçtı körolası toprak
bırak seni öldü bilsinler
varsın dillerde unutulsun adın ne çıkar
bir fatihada kavuşuruz gecenin sessizliğinde
ve sen usulca düş avuçlarıma
tıpkı tıpkı eski günlerdeki gibi
kapımı çalmadan gir içeri evimin eksik direği


kördüğüm bir kaderin
ortasında kaldık üç kişi
kızımız oğlumuz ve ben burada’da
bir sen imkan/sızımsın
sızım sızım sızlayan bir sol yanımsın
akşam sofralarımda
ve hala tabağın aynı masada
sana yakışmayan boyun eğmelere aman vermeden
odanım ortasına çöker hatıralar
ama sen yinede ferah tut içini
bir matem havası estirmem korkma
vakitsiz gidişinin hatrına
sen sırf cennetinde üzülmeyesin diye
ben seni
Rabbimin beş vaktinde hep sol yanımda ısıtıyorum
toprak’ta bedenin ellerin üşümeyesin diye ?
seni seviyorum cennet kokulum helalim




Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz