Mühim olan, sevebilmek değilmiş ki can,
Kırılıp dökülsen de, sevildiğini bilmekmiş.
Mesele, kimseyi özlemek değilmiş inan,
Az biraz olsa bile, özlenildiğini bilmekmiş...

Mühim olan, gönül vermek değilmiş ki can,
Ne kadar güç olsa da, gönlünü alabilmekmiş.
Mesele, sevgilinin aklına girmek değilmiş ki,
Maharet, o akılda her daim kalabilmekmiş...

Mühim olan, güvenilir olmak değilmiş ki can,
Birine kayıtsız şartsız güvenebilmekmiş.
Mesele sadece mutlu edebilmek değilmiş inan,
Birini mutlu ederken kendi de mutlu olabilmekmiş.

Dedim ya can,
Mesele sevmek değil, mesele sevilebilmekmiş.
Sevdiğine kavuşabilmek, ona karışabilmekmiş.
Yokluğuna değil, inatla varlığına alışabilmekmiş.
Mühim olan yar olmak değilmiş can,
Adam gibi adamı yar diye bulabilmekmiş...

Haksız mıyım can, etraf zaten seven sevene,
Herkes acı çekiyor, yandım bittim diyen diyene.
Söyle can sen söyle, peki o sevilenler nerede.
Gözyaşına sebep olanlar şimdi hangi cehennemde...

Değer vermek değil mesele can, değer verilebilmekmiş.
Gel diyebilmek değil ki mevzu, gel denilebilmekmiş...
Mühim olan sevmek değilmiş inan.
Önemli olan mutlaka ama mutlaka sevilebilmekmiş...
Seven çok can, inan bana seven çok.
Ama dön bak, ortalıkta sevilen hiç kimseler yok...