Afrika’da bir kahraman vardı,
Sömürgecilik kader olmadan önce,
Direndi kahramanca gelecek tehlikelere,
Beyaz adamın zehir akıtan dili karşısında
Lal olup kalmıştı kara kıtanın bağrında
Çocukları yetişmişti ciyan ve yılanlar arasında,
Anaları kirletilmişti beyaz adamın kolllarında
Onurlu kahraman dayanabilir miydi bu acıya,
Beyaz adam dipçiklerle sermişti onu yere,
Siyah adamın çocuğuna haykırmıştı haşin bir eda ile,
Hey velet bak gözlerimin tam orta noktasına,
Bu cenazeyi toprağa gömmeden önce,
O leğeni ve su dolu ıbrığı al ve getir buraya,
Eşkıya sanacaklar elimizdeki kanı görünce,
Dök ellerime o suyu,acil anlatacaklarım var sana;
Babanı öldürdüm diye sakın beni düşman sanma
Onlar sizin geleceğinizi dikkate almadılar asla,
Maden ocaklarını sizin için açıyorum Afrikaya,
Orada çalışıp ekmek kazanacaksınız çocuklarınıza
Acınıza dayanamadım uzun yollardan geldim buraya,
Sömürge hukunun şifresi açık yazılmaz her panoya
Bir sömürende var,bir de sömürüldüğünü anlamayanda
Sen zekisin bu işi kavrayacaksın ama sözümu unutma!
Baban da olsa vuracaksın gözünü kırpmadan,çıkarın uğruna!
Ölüyü kaldırmadan ağıtlar yakacaksın Afrika’nın her karış toprağına,
Beni doğrudan hedef yapmaktan çıkarıp,ineceksin maden çukuruna,
O gün benim en saygın temsilcim olacaksın Afrika’nın çuurlarında
Sen kazacaksın, alacaksın paranı afiyetle harcayacaksın çocuklarına
Oysa ben incil dağıyor olacağım ülkenin tün masum insanlarına
O gün mukavele yapılmış olacak sizinle bizim aramızda,
Bu güzel anlaşmalar uğruna ey çocuk ! dök ibrikteki suyu elime,
Ardından bir kuru havlu ile kurula ellerimi baban deden hayrına,
Yoksa nasıl karışır kara kıtanın karanlıkları aydınlık batıya,

31.10.2015/02.40/Çamlıca-İst-Erol Kekeç