o üzülmesin diye hayatın karakterini değiştirmedik
virtüöz solo dansını yapamazdı tek bir kelebekle
lakin yakın çağdan alınmış bir de kısa, kızıl saçları
ilk çıktığında ne olursa olsun pazarda pagliaccio
bildiğin namuslu palyaço
siyahlar içinde sevgilisi, biraz et, yağ, kas yığını
seviyordu metroseksüel olanını

kına yakıp, neoliberalizminden kurtulup geldim
sevmenin de rönesansı olur derdi küçük bir sanatkar
ayrıca inek gibi sürülmektense, ezilmeyi seçerdi sinek gibi
tabi yakalayabilirlerse, doksanlarda hani, çokta film
-polizay, anam baydı bomba mayın haberleri
en güvendiği yerden ölen arkadaşları için tek damla can suyu
temsili olsa, çölde kalıp da ben ona muhtaç yaşıyormuşum
sebep bir şeyi sahnelemekse hani, içim dışıma kültür sirkinsin
tek delikten geçemezse aslan, akrep ayağından onu silksin

tek kişilik gösterime gelemeyip, masanın tozunu kıçıyla silip kalkanlardandı hani o da
arı bir silmekmiş hani, içine birinci dünya savaşı sonrası kaçanlardan
merhum bestekar muni efendinin de kolajından ekmek çıkmassa pop lirizme mızrap çıkar
hani efendim siz emekli abdestli namazlı içkiye tövbeli seslerin ortasında
kapanmayan bir yara gibi şu dudak kazası
aman da aman yaş seksen olsa ne faidedir ki, dünya ahvaline arıtmadan matematik koymuşlar
kim bilir deniz ortasındaki şu deli divane dolaşan takanın motor sesinin ıstırabını
boşlukta asıla kalmış bir damla saç tel
denize indirin; denize tüm kötülüklerinizi, bir yığın pas tutacak gemileri
sade gözyaşlarına çarpar camların kaderi
beni de ağlatırlar, bana da bulaştırırlar ana işi dalgaları
köpükleşir de çıkar gider insan bu artkinci maruzatı

yarısı içeride kalmış sap gibidir contasız ayarlı vida
tutması mesele, bebeğe bakar gibi silmeli bir de yağını
deli gönül türkü marangozuna kalsa ite böceğe verilip yok edilmeli
elleri kolları bacakları toprağa gömülse yeri
hadi diyelim ki bir denemenin dahi karesi alınırken denge olsun diye
kaç denememenin uçları kesilip atılmalı ki şehvetsiz kalsın acı

iyisi mi ne aşk ver ne aş
sen bin memeli medetin yüzüne çarp sütünü
kan yeter bu ahval ve şeraite
dört yüzün cennet olsa bu can dirhem aldanmaz