Ne mutluyum ne mutsuz
Yaşadıkça öğreniyor insan
Hayat filmlerdeki gibi değil
Ya da masal kitaplarında olduğu gibi
Sonsuza kadar mutlu olmuyor insanlar
Çok zor olmasa da mutlu etmek mutlu olmak
Ne mutlu edebiliyor ne mutlu oluyor işte
Zaman aynalarda kaybolurken
Hayatımdan düşen cam kırıkları
Saplanıyor yüreğime
Neredeyim nereye gidiyorum derken geçiyor zaman
Mutluluğun tam ortasında bile umutsuz olabiliyor insan
Öleceğini bilebile yaşayan
Ne zaman nerede son kalp atışını duyacağını bilmeden nefes alan
Hayatın savurduğu yere yaprak misali koşan
Hayatın tüm hafakanlarına rağmen bir ümitle yaşayan
İnsan insan…..
Kırmadan, hayatı zindana koymadan
Işık aramasını bilmeyen mutsuz eden insan
Bağırsan çağırsan ne fayda
Çekip gitmek imkansız
Atlasam bir otobüse bilmesem varacak nereye
Öylece gitsem umarsız…
Uzun yollar sarsa yüreğimi
Karanlıklarla dost olabilsem
Düşünmeden yalnız seni
Hayata mutlu devam etsem
Geriye dönmek imkansız
Geçiyor hayat mutlu mutsuz
Sorgulamak anlamsız
Ne desem kıfayetsiz satırlar mutsuz
Şiir mutsuz, ben mutsuz
Hayaller düşlerin penceresinde kalmış
Gerçek hayat, acımasız….
CANSU KALÇIK..