Zaman sana körkütük aşık geçmek bilmiyor
Bir yol var önümde sonu gözükmüyor
Neredeyim kimim bilen yok
Sarhoşum derdimi bilen yok

Geç mi kaldım doğmak için sana
Yada hiç mi gelmemeliydim dünyaya
Yüzler donuk diller sessiz
Kalpler sevenlere hürmetsiz

Yalın ayak baldırı çıplak sana geliyorum sebepsiz
Ruhum ruhunda dolanırken sen isteksiz
Ömrümün merdivenlerini çıkıyorum tek başıma sensiz
Bir ses versen yârim istersen sesiz sesiz

Kimi neyi sevmeli gönül dersin
Her şey yitip gidiyor aslında her insan kimsesiz
Sevdam ayaklarının ucunda yatıyor
Cesedim toprağın altında senin için kalkıyor

Bir umut ki içimde sönmek bilmiyor
Toprak yorgun bulutlar gözü yaşlı
Can bedenden çıksa da ansızın gelişini bekliyor
Kapkara dünyam ışığına hasret kalıyor

Yansa ne olur tüm bedenim gözlerin için
Çoktan unutulmuş olur muyum öldüğüm için
Kalemimin kağıdımın sana olan aşkını rafa mı kaldırırsın
Göçmen kuş mu olurum senin için

Çiçekler hayran sana
Sevda dedikleri yalan sansanda
Her yağmur tanesi duam
Beni sana ulaştıran yüzüne vuran rüzgarım unutma

CANSU KALÇIK