Nasıl saftı, masumdu sana olan sevgim
İlkti, tekti vazgeçilmezdi
Bulunmazdı, paha biçilmezdi
Dört bir yanı sarmıştı görmeden geçilmezdi

Geceleri yıldızlarda saklıydı sevgim
Sırf sen görebil diye
Gündüzleri güneşte saklıydı sevgim
Sırf sen ateşini hisset diye

Geçtiğimiz sokaklar hayallerimle kokardı
Her hayalin içinde sen ben birde masumiyet vardı
Sokakta ki yaseminler bile kokumuzu kıskanırdı
Yürüdüğümüz yollar, oturduğumuz parklar şahit...

Sana şiirler yazarken kalem kağıdı kıskanırdı
Kalem yorulur kağıtlar biter ama sana olan sözlerim hep yarım kalırdı
Sevgim öyle çoktu ki sığdıramazdım
Defterlere, mektuplara, kağıtlara

Bir umuttu oysa ki seninle mutlu olabilmek
Olur mu olmaz mı diye düşünmeden sadece sevmek
Korkularımı bile hissetmeden sana gelmek
Yollar ne kadar karmaşık, taşlı olursa olsun seni bulabilmek

Heyecanımın dumanını içine çekerken sen
Sigaranın ucundaki kor olan ben
Tüm iklimlerde her yerde seni ararken
Rüyalarında bile seninle buluşan sana şiirler yazan ben...

Cansu Kalçık