1
Yorum
6
Beğeni
3,0
Puan
2446
Okunma
özgürmüşüz kanatlarında bir sonsuz yalnızlığın
susmuşuz ama hep susmuşuz
saplı anlılar, paslı kelimeler, kürtçe bir şarkı...
o kadar yoğun ki ağustos ve karpuz kokusu
ve yoksulluğumuz
hiç unutulmuyor bazı şeyler
öğle sıcağında asfalta yapışmış bekliyorum
gelir mi…
ayağında kırmızı yemeni toz içinde
ot yolmuş elleri diken yarası
ve gözleri
bir süryani ağıdı sanki
hasan keyf’te
dağlara taşlara yakılan
o kadar hüzünlü...
öğle sıcağında asfalta yapışmış bekliyorum
gelir mi…
gülümsediğini var sayıyorum
böyle sarhoşken
gözlerimi kapatıp sana baktığımda
tozlu yollardan kumral bir rüzgar doluyor içime
yaşamak güzel
gece aydınlık
sen hep böyle gülümse...
5.0
50% (2)
1.0
50% (2)
Cevap Yaz