bütün açları doyurmayı istemek
son derece tehlikeli
militarist ve komünist bir fikirmiş
bu nasıl bir saçmalık çocuktum gülmüştüm
şimdi biber gazı polis copu kelepçe
insan onuruna yakışır bir yaşam istemek
karakol mahkeme hücre işkence gardiyan…


tecrit edilmiş bir geceyi bıcaklayacağız birazdan
elim yüzüm simsiyah yağlı bir karanlığın içinde
bir öfkeden diğerine intikal etmekteyim
anama avradıma sövüyor sanki fabrika kapıları
pahalı restronlar
beş yıldızlı oteller
bütün bu birinci sınıf insancıklar
salon kahkahaları…


büyüklere masallar anlatıyor büyük devlet adamları
büyük ekmek
büyük özgürlük
büyük düşler ülkesi…
sanki kendisi bile inanıyor bütün bu söylediklerine
elini kalbinin üstüne koyup allah diyor
ve büyüleniyor insanlar…


birazdan geceyi bıçaklayacağız iki otuzda
birazdan ölebilirim biliyorum
jilet parıltısıyım karanlık gece materyalist öfke
ağzım şarap kokuyor içtiğmi anlayacak annem öldüğümde
haklı bir isyan bayrağı gibi devrilmeliyim
bunu tasarlıyorum
kimse acımamalı bakıp cesedime


ve bir dua gibi tekrarlıyorum;
senden hala korkuyorlar Deniz Gezmiş
onlar hergün ölüyorlar şerefsizlikleriyle
senden korkuyorlar Mahir Çayan
senden korkuyorlar Nazım Hikmet
senden korkuyorlar Che Guevara
senden korkuyorlar Karl Marks
onlar çok korkuyorlar…