2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1052
Okunma
yürüdüm gittim karanlıkta
kırmızı kır çiçeklerini ezerek
yaşlı bir kadını hatırladım
onun soğuk rüzgarda savrulan eteğini
ve göz yaşlarını
o zamanda kalbim burkulmuştu.
bir filmin sonunu hatırladım
bir şarkının vurgun yerlerini
çocukluğum geldi karşıma dikildi
eski bir dostu hatırladım
artık dost olmadığımızı…
mavileşen gecede
yeşil bir kız oldu dal
şaşırdım
uzanıp baktı gözlerimin içine
gitme dedi kal
hiç olmadığı kadar güzelken yaşamak
sevgilin olurum.
hiç sevgilim olmamıştı hatırladım
olmasın da
çok çirkinim
ve zifiri saatlerden damıtılmış gibi karanlık
beni bekleme artık
kurduğum hayal
asla dönmeyeceğim
Cevher Çakmak
5.0
100% (1)
Cevap Yaz