Esrarın çözülmeyen, yanların vardı hayat !
Bağladıkça bağladın, kördüğüm sökülmedi
İçinden çıkılmayan, derin çukurdu dibin
Ellerimi uzatım, kadere teslim ettin
,,,,Öyle çok direndim ki, bileği bükülmedi
,,,,Alnımın yazgısıyla, inan canıma yettin

Hesabı soramam ki, gücüne gider haşa
Sadece merhamet et, neler gelmedi başa
Oyalayıp durursun haftalar, aylar yıllarca
Bunca yaşananlar, eklenir mi sabır taşa
,,,,Ağdırmaya başladı, ağırlığın tonlarca
,,,,Daha mutlu olmadım, hiç acımıyorsun yaşa

Sitemli sözlerime kulak bile asmazsın
Hüznüne alıştırıp, görmezlikten gelirsin
Öyle içe kapattın, dört duvar arasına
Gölgelerim de bile, sessizlik arar oldum
,,,,Camların buğusundan, nemimi verirsin
,,,,Gerçi ne fark eder ki, dermansız dertle doldum

Anladım senin gücün, sade banaymış meğer
Böyle suskun olmamdan, hoşuna gider gibi
Cilvelerin bitmez ki, bilirim hayat boyu
Ömrüme takmışsın sen, ellerindeyken ipi
,,,,Uzağımdan seyredip, vermez oldun hiç değer
,,,,Tozpembe hayallerim, katrandan daha koyu

Çocukluğumda dahi, uğraştın durdun benle
Hüzünleri yaşarken, işim olmazdı senle
Ak düşürdün saçıma, daha gençlik çağımda
Düş artık şu yakamdan, eriyorsun yağımda
,,,,Son nefesimi bari, harcatma bana sakın
,,,,Peşimi bırakmazsan, hesaplaşmamız yakın

Kâbusum olup çökme, rahat bırak rüyada
Hiç hevesim kalmadı, şu yalancı dünyada
Hep gözyaşı, hep keder buna can mı dayanır
Ah be hayat usandım, bana yaptıklarından
,,,,Aldıkça ret etmedin, kalpten kaptıklarından
,,,,Gel gör şimdi halini, zindan renge boyanır

Nesrin Önem
12 03 2017
Tekirdağ