Bilmedin kıymetimi üzerine titrerken,
Değersizdim gözünde, sen beni hiçe saydın,
Dört duvarın içinde yalnızlığa iterken,
Hiç durmadın sözünde, sen beni hiçe saydın.



Ne badire atlattım doğru yolu bul diye,
Her şey bitmiştir artık, böyle araman niye,
Benden götürdüklerin, kalsın sana hediye,
Gurur yoktu özünde, sen beni hiçe saydın.



Son pişmanlık faydasız, aklın gelse başına,
Ağlayıp sızlasanda, asla bakmam yaşına,
Yılların zoru ile, döndüm sabır taşına,
Şimdi kavrul közünde, sen beni hiçe saydın.



Gençliğim heba oldu, fedakarlık yaparken,
Baharım hiç gelmedi, kışlarıyla kaparken,
Engelliydi yollarım, köşe bucak saparken,
Kaç mevsimin güzünde, sen beni hiçe saydın.



Keşke bencil huyundan biraz dersi alsaydın,
Yaranabilmek için, yitik kalbim çalsaydın,
Bitti buraya kadar, kurtuldun gözün aydın,
Güller açsın yüzünde, sen beni hiçe saydın.



Nesrin Önem
25 05 2016