Hayatın halısını, dokuttular cefayla
Ben ne ilmekler ördüm, zalim yılları kırpan
Ödedim birer birer, tüm borcumu vefayla
Ben ne nankörler gördüm, ömrümden çalıp çırpan


Ufacık huzur için, hem el öptüm hem ayak
Yine yaranamadım, kalbe sürüldü dayak
Bitmez ki anlatmakla, hangi birini sayak
Ben ne zamanlar sürdüm, surata kapı çarpan


Güvendim de ne oldu, gelip sırtımdan vurdu
Gözümü boyar iken, pazarda tezgah kurdu
Sabır taşı çatlatan, verdiğim süre durdu
Ben ne defterler dürdüm, kalbe haksızlık yapan


Sever gibi görünüp, bağrı dağlayıp yaktı
Geri kalan ömrümde, hayallerimi yıktı
Hiç ummadığı anda, foya meydana çıktı
Ben ne aşklar kürüdüm, sözde yürekten tapan


Öyle çok yoruldum ki, hiç dermanım kalmadı
Kapandıkça gözlerim, uykusuna dalmadı
Kader ise yakamı, sal dedikçe salmadı
Ben ne yollar yürüdüm, çıkmaz yönlere sapan


Nesrin Önem
14 03 2017
Tekirdağ

Yârin umurundamı, günden güne gezmekte
Hiç merakta etmiyor, duyguları sezmekte
Hayat umursamıyor, günden güne ezmekte
Ben ne duvarlar ördüm, daraldıkça bu kapan...Sadık YILMAZ Teşekkürler değerli kalem dostum