kendi doğrularından çıkar beni
kendi doğuma doğru
bir noktadan daha fazlası edebilirim
içi ağır bir yanılgı kokan sinema salonunda film başlamasına yakın
giderim her şeyin uygunsuz olacağı ölüme doğru

şaka yapmıyorum, peygamber sabrının ertesi geceleri tiz oluyor
altımda ıslanan bir süngerin uykuya evlat edildiği sokak başları gözlerim
babam hala kumanda fırlatıyor olmalı duvarlara uykularında
seni kaybediyorum, uçamayan bir kuşum;
saçın uzun olmalıydı, kesmişsin, kesip dağıtmışsın kendini
bu sahip olduğun tedirgin hal, ellerim hayvan, kuruluyor yumruğum
bana teybin sevmek olduğu yıllardan gelsen
pasıyla ayaklarının yaralarını silsek
gözlerimin altında fotokopisi ucuz kağıt parçaları
luz casal söylüyor parasetamol olarak alalım
bir adım sonra kayalık

kendine acıyan bir gölsün
tuzların cadde enkazlarında kıl kabilelerini ürkütüyor
daha bir züppe gözlerin
buzdolabının kapağında kalmış namus izin
çoğaltmak kalıyor bu hüznü son gece sürümüyle

dağıl, bağır hatta, yığıl
vahşi değil nefes
şeytanın kulağındaki küpeyi öp
gerçeğin ne önemi kalır
dilinin mezarlığında

kendi doğrularıma çıkar beni, yüce tanrım tehlikeli şeyler bunlar
bir ramak umut da olmasın
çiçekler plastik dolgu
bir pos cihazının okuyamayan manyetik alanı gibiyim
yumruğum kanıyor kimi öksüz çocuk başında
güzel sesleri karıştırıyorum
gecenin sonu gelmiyor

sen bir boksörün yere düşerken düşündüğü şeyi hiç bilmeyeceksin
bir bok, sayın sir bok düşerken düşünecek hepimizden daha karasevda
aşkların beton evlerde otopsiye ayrıldığı masalardan geçiyor nügam
ağlamayacaksın,
gidiyorum
yürüyorum, içi kızgın su dolu gözlerim
ağlamayacağım
gidiyorsun
darsezi kitabını müfredattan çıkaran kötü sesler
öğretmenlerin sevişirken nefesi artık tebeşir kokmuyor
kına gecesinde bakkaldan bir kutu çikolata alıp dağıtan damat
ona da ekim karışıyor

uluorta körkütük dimdik sikindirik bir zevk tarihinin
içine damarları girmiş yalnızlığı avunsun
senin suçun yok, sözünü bile etmiyoruz, içinde talihizasyon
tarihe baş kaldırabiliriz
bana kalan ben
bir noktadan daha iri
cezasını bulmuş insanların tin kokusuna karışıyor

öpsem artık vazgeçemeyecek
haliniz
pür karbondan iki binli yıllar basiretsizliği
parayüklüer enerjiye muhtaçsınız

deliklere alışığım
lütfen tanrının kapısını çalınız