Korkmam gecenin karanlığından,
Ayrıca ölüm kokan nefesinden,
Geceler ilham kaynağı olur bana,
Çünkü ben gecelerin adamıyım ben.

Karışırım gökteki yıldızlara,
Gün doğarken biter bu rüya,
Sizler kalkın, birazda ben yatayım,
Sizler gündüz ben ise gecelerin adamıyım.

Şiirler yazar dururum,
Sokak lambaları ışığında,
Bazende bir mum ışığında,
Sizler yatarken,
Sıcacık yatağınızda.
Ben bir gölge gibi dolaşırım,
Gecenin gizemli karanlığında.

Gecelerin görünmez gizli güçleri,
Hepside korkar dururlar,
Kalemimim şerrinden,
Şaşarım hangi güç alacak,
O’kalemi benim sol elimden,
Gecelerin adamıyım ben,
Ancak ecel alır o kalemi elimden
(BÖLÜM- 1 SONU)
Harun Mutlu CIVANOĞLU
(3): Gecelerin Adamı Karanlıkların Şairi
Gönen-BALIKESİR