çıkıp gelsen bir Eylül akşamı
tam hüzünlere boğulduğum bir anda
baharımın teri kurumadan
ve bir yüce dağ başında
huzursuz bir sonbahardan habersiz
zemheride açarken son çiçekler
daha ilk yaprak düşmeden içimde
ahh ahh bir gelsende
ehl-i gamı unutsak bir çırpıda türkülerde
ve aşk’ın şarabından içsek birdaha sabahlara kadar
ve sen leylası için dağları delen
ferhat"ın selamını getirsen
geceye mehtap düştüğünde

çıkıp gelsen bir Eylül akşamı
yaramın acısına hüznümü alıştırmadan
avuçlarım semaya dönük
rahlelere anlatsam şükürlerimi
dilimde gönlümün kapısı kapanmadan
ve firar etmeden kelimeler sağa sola
yokluğuna
daha fazla dağılmadan dilimin döndüğünce

sevinçlerimi ve gelişini
Eylül’ün rengini gözlerinde unutsam
sevdanın denizinde aşkın gusülunda arınsak
feleğin çemberinden son kez geçerken
ferhat"ın leylasının kahrina
ve gelişinin hatırına
bir yıldız’ın rengi düşmeden saçlarımıza
dilimde daha sen gelmeden
senin yollarını gözleyen
bir ’’ Aleykümselam ’’ seni beklemekte
hasretini bitirmek için
seni karşılamaya nasılda sabırsızım işte

çıkıp gelsen bir Eylül akşamı
mevsimlere henüz güz
ve dilimede
sana yakışmayan söz düşmeden
çıkıp gelsende vakitlice
dermanı tükenmiş umudun ikliminde
ellerimizle söndürsek içimizdeki kandilleri
sabahlara geç kalmadan
sözün bittiği yerde
şarkılar feryada düşmeden dilimizde
azad edelim cümlelerdeki ve şiirlerdeki yalnızlığı
isyan edip kalem kırmadan


vuslat denilen handan geçerken
kıyametler kopmadan alın yazımızda
bir Eylül akşamı
gelde yedi cihana yazdıralım adımızı
İsmimiz dilimizde silinmeden
geçtiğin yollarında kutuplar her adımında erisin
biz yanarken kan kırmızı perişanlığa
ve gelişinin sevinciyle
keşfedilmemiş çöllerin en ücra köşesine
göz yaşlarımızın rahmeti düşsün
belki bir orman olurda
kardelenler yıkanır gecenin bir yarısında

Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz