paslı düşleriyle baktıkları yerin alıntısı bunca kaybediş
ve kazanmayı tarif edemeyecek kadar kirlidir dillerimiz

..

göğsümün üzerine kurulmuş lunapark yollardan
tahta atlarıyla geçtiklerinde ağrımazdı
sadece onlara tahsis ettiğim kaburga anneliğim

düşlerimin çantasında taşıdığım haliyle
çikolatayla kirlenmiş gülüşlerini bekletir
dönme dolapla güneşe seyahatlerine saklardım

dünyanın onlara verdiği rahatsızlıktan dolayı
özür dilemeye utandığım savaş kokan terimle
en fazla sırtında tabutunu taşıyan boyacıya
paltomun cebinde taşıdığım çocukluğumu verdim

şiirlere kalem esir ettiğim bu kentte
alınlarının çatısında güvercin besleyenleri
duvarlarla kavga ettiğim çaresizliğimle sevdim

bu bir suç duyurusudur.!

nesli tükeniyordu kızlı, erkekli
av yasağı kaldırılmıştı
ölülerine ağıt yakacak kadar
vakti yoktu vicdanların

ve
Burnumun direğindeki acı bayrağını
yarıya indirdiğim zamandı çocukların yas bayramı