Diyelim ki yağmura tutuldun
Islanmak aşk eyledi seni
Başı önünde yürüyen insanları özledin
Ve sadakat koksun istedin toprak
Kirlenmiş ne varsa dökülsün bekledin
İşte onu Eylül’de göreceksin

Diyelim ki iç çekişlere tutuldun bir sabah
Geceden kalma Islak kirpiklerin
Mavi yosun gibi dalgalanır gözün
Titrek ellerinde sıcak kumlar istedin
Ve Akdeniz havasında bir yar bekledin
Tut hüznü hadi, şimdi Eylül’le güleceksin

Diyelim ki örtünmek istedin
Patiska kumaşlarla sarmak bedenini
Hep kalbinde bir Boşluk göreceksin
Ayet-ayet çare dileyeceksin
Yapraklarda bir edep göreceksin
Mâsiva’dan kopunca gönül
Vera adında Eylül’ü giyeceksin

Diyelim ki Ağaca özendin
Ölürken dirilmeyi bilmek istedin
Denizi Gökyüzünden sökeceksin
Düşerken yapraklar, dalı besleyeceksin
Hazan melodisini ezber edeceksin
Ölümü şehadetle öldüreceksin
İşte o zaman Eylül’de dirileceksin

Diyelim ki bir şair düşledin
Çakmak-çakmak gözleri Kudüs gibi
Meydan hep bir Direniş hep bir özgürlük
Kelimeleri türüyor coğrafyanın çocuklarından
Yürüyelim diyor arkadaş yürüyelim
Önce sevginin kalbine, sonra Zulmün üstüne
Başını çevirince Eylül’e, yanında beni göreceksin