(Dalgalı saçlarından varmak ne zor bir limana
Demir atmak ne zor kalbine….)

Bir bardak suda uyuyan tenim ateşler içinde
Kızgın alevler penceremde nöbette
Her sabah güneş kırılır perdemden içeri
Öptüğüm çiçekler kurur düşünürken seni
Oğlum büyür…

İğde dallarından düştüğüm gün
Sensiz odam küflü bir dil olur
Dilsiz an’larım olur şiir yazarken sana
Dilsiz ölüm-ler çığlık salyasıyla önümde
Köpekler kudurur ellerimde
Bedenim titrer
Fitilli fanus is-toplar gözlerimde
Sen kül ile savrulmuşsun bir vakit
Üzerimden yıllar geçer ve oğlum yaşlanır!
Ve sen ahir sorularımın zorluğusun o an
Girdiğim ebced hesaplarından çıkamam
Kibritler ve mumlar mezar başında
Yeşil taşlara kına, gelinliğinle ölen kızlardan
Kim sevdi seni
Kim gördü beni
Okunan ayetlerden ağlamıştın elif gecelerde

He canım aynalar da mı küsecekti
Bir akşam seni resimlerinden izlerken
-mi ölecekti şair