Teknemin ucundan yakmıştım
Ki sular çoktan geri çekilmişti

Ressam bileklerini kesti gün boyunca
Kan yerine kül akmıştı kağıtlara
Seni çizdiğimden beri gözleri yaşlı ressamın
Sular geri çekildi sevgili
Yakamozları unut-tum artık.

Zamanın ucundan kesiyordum kör bir makasla
Kestikçe takvimler birikiyordu avuçlarıma
Hangi nehirde yıkansam dedim kendime
yedi kere, yetmiş kere,yedi yüz kere…
Hangi taşa çekiç sallasam bileklerimin iniltisi için
Çiçekler ölüyor bak işte!
Pencereme vuran her yaprak kuruyor
Duymuyorum,penceremi sıyırıp geçen yağmuru
Camdaki buğulara seni çiziyorum saatlerce
odam uykusundan uyanmıyor.

Kendimi sığdıramadım küçük bir paltoya
Beklerken seni,hep üşüdüm
Üşüdükçe günlerimi saydı şairler
Bilemediler annem çoktan tutmuştu yasımı
Yorgun ayaklarımı sürebilirim denize isteseydin
Eğer sen gitmeseydin ben ağlamayı da unuturdum
Bak şimdi düşlerimi yapıştırıyorum
Eksik parçaları olsa da…