Gün Kızıl ateşini salarken kıyılarıma
Akşamdan kalma zil zurna bekleyişimin
Yakamozlarını nişanlıyorum gözlerime


Hangi arzunun umuruna dokunsam
Kemiğe dayanmadan Pembe bir kapı aralanıyor


Aşkın dudağından bir damla can
Aklımın içinde gezindikçe
Hıçkırıklarıma düğümleniyorum


Keskinliğimi kınına gömüp
Sana olan senli yeminlerimi çoğaltarak
Sevmelerin mertliğini körüklüyorum
İçimde sen, dışımda sen
Sen ne dersen de
Dönmem geriye ben sana yeminliyim


Yokluğunda hayalini karşıma alıp
Senden bahsediyorum hücrelerime
Büyük düşlerin yaylalarında
Parmak uçlarım seni ezberletiyor
Çiğdemler topluyorum ellerinde


Hükmü kalmıyor
Doğru ile yanlışın, yalanla gerçeğin
Nehir kokan saçlarına dalıyor parmaklarım


Duydum ki
Yalnızlığına sitem eden kadınlar ölürmüş önce
Sen bendeyken ölüm bana uzak
Sensiz bir adım gitmem öteye
Özlem ne demek hiç unutmuyorum


Hiç unutmuyorum
Yağmura bulanmış kirpiklerimin ardından bakakalışını
Hiç unutturmuyor o asil fırtınanın arçıllarını
Zamanlı zamansız o bilindik acıyı hep duyuyorum


Âlem günlük kahpeliklerine alet ederken
Leyla’yı Zöhre yi Şirini ben aşk beliyorum


Ahların anasına varmadan pişmanlıklar
Serap ilişmeden gözbebeğine
Bağrına bas beni
Dönmem geriye, ben sana yeminliyim..


Sibel KILIÇ / Sevda Yeli