Karanlık gecelerde bir başka çarpıyor yüreğim
Gözlerin geçiyor gözbebeklerimden
Ve bir ateş emanet ediyorsun buz kesen düşlerime

Alev gibi su gibi
Adın mimleniyor dilime
Avuçlarımda kanıyor kar çiçekleri
Yollara sarılıyor anıların arçıl titremeleri

Ellerimden kayan parmakların
Fethedilmiş duyguların uçuruma gidişiyle yüzleşmeden
Düşüşünü seyrediyorum…

Kördüğüm olan hayatımı
Lekesine kahretmiş kadın misali
Sorgulayarak dalıyorum…

Umurunda olmayan vaatlerin
Ayak diplerimi deliyor

Derdi olmayan kuş ötmezmiş
İçimi kemiriyor çiçekken kuruttuğun umutlar

Bir zamanlar görmek için can attığım tamam

Akrep tutmuş gibi acıyan kalbimi kurtarırsam senden
Düşlerime almayacağım seni

Göz damlamı değişmeyeceğim
Senin dünyanın gökkuşağına

Sen bendeki kendini zehirle

Söz olsun
Seni unutmak için yürüyeceğim bir dünya

Sibel KILIÇ...


sevdayeli