3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
265
Okunma
Kara Hicran
Yandı gönlüm, yâdın oldu âh ile pervâz yine,
Çöktü ömrüm, kahrın altında söndü her âmâl yine.
Sensiz ömrün rüzgârında savrulur hicrân bugün,
Yokluğunla titrer artık kör bir ümîd-hâl yine.
Gittiğin gün çöktü dağlar, kaldı sînem târ ü târ,
Bir figânın yankısında kaldı bu vâlâ dil yine.
Kara toprak aldı senden bir nefeslik hüznümü,
Ağlarım hep ismin ile, derdi yıllar bil yine.
Ey giden, dönmez mi artık yolda kalan son nefes?
Açar mı bir gün yüzünle çöken bu mâtem, hâl yine?
Üşürüm sensiz bu ömrün solgun akşamlarında,
Ağlarım, ah, ateş ile yanarım elhâl yine...
S.k...
5.0
100% (8)
Cevap Yaz