Sabah seher vakti uyandım erken
Bakındım etrafa yoksun yiğidim
Kuşlara sen diye günaydın derken
Silmedim yaşımı aksın yiğidim

İneği sağarken ananı görsen
Bir gözünde bacın diğerinde sen
Perdede nakışsın halıda desen
Öyle bizimlesin çoksun yiğidim

O günü unutmam haberin geldi
Künyeni uzatan titrek bir eldi
Gözlerimden akan yaş değil seldi
Bağrıma saplanan oksun yiğidim

Kalmadı mecalim çekildi kanım
Aynı anda çıktı bedenden canım
Ah dedim bittik biz tükendik hanım
Dağlar karlarını döksün yiğidim

Gözümün ışığı oğlum evladım
Bir mezar taşına yazılır adın
Kucaklayıp şimdi seni ecdadın
Göğsüne nişanı taksın yiğidim

İçimin yangını sönmez kudurur
Resmini okşarım duvarda durur
Derler ki sonunda edenler bulur
Bu ateş hepsini yaksın yiğidim

Üreyip büyüyor akreple yılan
Etrafı sarıyor her türlü çıyan
Vagon mu parmakla bir bir sayılan
Gittikçe çoğalan teksin yiğidim

Pusuyu kuranın soyu kurusun
Çakallar leşini yerde sürüsün
Ölüme uzanan yolda yürüsün
Boynunu urganlar sıksın yiğidim

Tabut içindesin dilsiz nefessiz
Kavuştu ellerim çaresiz sessiz
Yaygara diyenler geri durun siz
Bayrağı göndere çeksin yiğidim