Eyvallah

demiştim sana benim umutlarım hep karakalem
bu yüzden hiç aramadım rengarenk renkleri
fakat düşen her takvim yaprağında asılı kaldı düşlerim
ivecen değildim ancak geç de kalmadım
belki
belki değil itiraf ediyorum düşlerime sığamadım bir türlü
hiç beklenmedik anlarda
anılara döndüm sırtımı
nar çiçeği düşüyordu dalından
bilmiyorum kaç kara kedi geçti aradan
kaç tren el salladı korkularıma
boş ver gençliğim
toyluğum boş ver
bir nefes daha çek son cigaradan
biz nerede kalmıştık ki yarınlara
devam
devam yaşamaya devam
ben yalnızlıkarı alıyorum sorgusuz sualsiz
haydi ayrılıklar da bende kalsın
ama pişmanlıklar
dün bugün yarın
kiminse onun olsun
sadece onun olsun



Şükrü BEŞİKTAŞ