Yorgunum, kimse bilmez göğsümde saklı yüküm
Kol kırık nasıl olsa acısı yende kalsın
Taki kalu beladan tayin olmuş bu hüküm
Kırk senedir kaç defa öldüğüm bende kalsın

Dargınım, yalnızlığı tetiklerken geceler
Nasıl böyle çaresiz kaldığım bende kalsın
Kırılmış kalemimden kan sağdıkça heceler
Bir yaradan kaç ilham aldığım bende kalsın

Vurgunum, gözlerimde nilüfer ürkekliği
Hangi hazana kanıp solduğum bende kalsın
Eskimiş bir şarkıda ağlatıp erkekliği
Saçlarımı ne denli yolduğum bende kalsın

Kırgınım, her nefeste soluduğum fecaat
Ömrümden kaç asırı sildiğim bende kalsın
İçimde ki intihar arz ederken şecaat
Ruhumu kaç parçaya dildiğim bende kalsın

Durgunum, yere düşmüş yağmur tanesi gibi
Hangi kahrın kabına dolduğum bende kalsın
Kerbeladan yadigar dert avanesi gibi
Zamanın neresinde olduğum bende kalsın

Sürgünüm, her adımın sonrası fizan bana
Bu canımdan kaç kere yıldığım bende kalsın
Her terk ediş bir sela her veda ezan bana
Kaç aşkın namazını kıldığım bende kalsın

Mutlu Aydurmuş