değişmeyecek olsa bile mutlu
rüzgar bir zafer şenliği
ve bilmediğin şeyler var

yeni başlayanlar için korunaklı görünüyor kalbinin titremesi
lakin bu geçiş eski yüzünün derinliğinde kesiktir
kesik kesiktir veya hiç hatırlanmaz
başı böyleydi savrulduk sevginin yüzeyinden
ağaca yaslanıp oyalandığını hatırlarsın
havalar konuşuyordur
konuşuyordur sesi seninle

gölgesi hızla ve göğsünü buruşturup gezen gezegen
karınca çağından kalma yara mutsuzluğun
olgunlaştığın süreyi tadarak geçiyorsun
bulutlar üzülür mü deme
ne biliyorsun

tasvir acımasız yenilgi tiyatrosudur
ve göğe dudak sürmenin herhangi şekli
hayatın ölümsüzlüğünü kutlar
şölen kapıları nişaneler ve sulh
nefes alıp verir uykularında

dönüp yalanlar tasarladığımı düşün
bir şiir için sözler aşırdığımı zannetsen de
olasılık perdesinin boşluğa dolan hafızası
heba etmiyor aklımdan geçenleri
mutlu ol oyalı gün
mutlu ol.