uzağın resimleriyle olasıdır düşlemek

...

Midyat günlüğüne yazılmış bir kızın uykusuyla
girdiğim kitabın arasında uyuduğum olmuştur

nasılsa çocuk ayaklarımla yürüdüğüm şiirler
saçları krizantem annelerin göz damlasına değer

kemikleri sıvasız kentleri boyadığım temmuzlar
kısalmış boylarıyla zemheri günlükleri yazmış olsada
cebimde parmak uçlarıma tutunmuş serçeler vardır

kırık bir tahta masada
bayat çayıma batırdığım çocukluğum
şehirlerarası buğulu cam resimlerde kaldı

rakım yüksekliği düşler adına
ferfecir gölgemi giydiğim zamandır
dramatik bir filmde gerilimli ağlayışlarım

olası bir yalnızlığa karşı
kendim adlı bir ülkeye iltica etmek işte

İstanbul kadar kalabalık
İstanbul kadar kimsesiz gemiler
pencere önü okyanusundan geçerken
açıklarda gördüğümdür ışıkların ölüleri
suskun
ve
düşbaz hiçliğiyle

sayın ki
bütünüyle kısık bir ateşte pişiyor cümleler
bazen bir sohbete
bazen bir şiire
bazende bir kitaba aş oluyor

sormayın
hayatın artığı bu irili, ufaklı medcezirler

sadece
baş ucunuzda kahin gece
başınız ellerinizin arasında
saklanın avuç içi cehenneme

...

terli paragrafta yürüyen nemli notlar..