Geceden önceArarken seni, gece çıktı karşıma Dev bir bulut yürüyordu üstüme Geniş kanatlarını açmış kapkara Pençeleri sis, uzunca parmakları Ve korkunç, öfkeli bakıyordu bana. Bir an avuçladı yorgun gövdemi Nefesim yok, gözlerim parça parça Döküldü. Ah, ben bir ölüyüm! Ecel terleri biriktikçe alnıma. Oysa yırtmalıydım Sana gelmem için Bu karanlığı, bu acımasız örtüyü Çağırdım güneşi, dedim ki ona: Geceden önce gelsin sevgili Şafakla beraber girsin koynuma. Zeki KIRHAN |