1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
190
Okunma
palto
gogol’a
şimdi boran şimdi kar
girildi zemheriyle bin bela paltoya
sesi çocuk olan o özleme
yanağında iki damla sevinç
o zaman sıcaktı dizleri.
parlar ucunda sedef saplı ayaz
yüzünde yanar keskin acı
duyarsız bir eldiven, eprimiş cebine
tutmuş kaşların çatağı tipi
gözlere duman sarar bıyıklar
ayaklar, buz kırar buz içine.
silkeler fırtına içini dışını
sızlar etleri kemane dişleri
gurbet keder vurur omzuna
ipliklerine sığmayan palto
anılardan sökülür annelere.
yakası sarmıyor artık, dik idi, yatık şimdi
elden düşme, bir kolu kaçık, düğmeler kemik
ceplerinde çocuklukla uçan mutluluk
iki yakası gelmez bir araya zemheri.
anıların ağırlığı şimdi
kış yatağında…
zeki kırhan
sayfa: 19 da
5.0
100% (4)
Cevap Yaz