Gözlerimi arşınlayan bir yalnızlık denizinde

yürüyorum anılarla umarsız

güneşin peçesi şu bulutlar kadar

karardı gündüzüm

göğsüme sıvadığın bir kederle

dudak payı sevmelerle

aminlerimde zikrediliyor adın





kayıp giden zamanla çoğalıyor gidişin

güller artık sen gibi kokmuyor üstelik

devrik bir cümlede unuttum gülüşlerimi

katledildi sevim

çeperimde sen olan

gezintilerimde

kanadı ruhum bin bir elemle




makber diyorum

yürüdüğüm yolda yakın olsa

gömülsem derin bir uykuya

düşümde sen

kefenimde ten

ben sevgili

ben mimlendim

mühürledim

aşk sandığının kilidini

kapandı tüm beyaz sayfalar

mürekkebinde senli şiirler bitti

gittin

gitti

ve bitti




oysa ne baharlar düşlemiştim

kışa teslim ruhumda

bize biçilmiş bir ömre

sığamamanın kederi

mintanını terkeden bir tenin özlemi ile

uzanım bir martının kanadına

uçmak vaktidir

vaktidir gitmenin





Evet Özlem'im

gitmeli

biraz duygu ekip

bir güzelliğin bağrına

s/essiz nara atıp

güllerle

seviyorum seni diyerek

şiiri yüreğinden öperek gitmeli...



-nitera-

Tenimde masum günahlar yatardı
Yüreğimde sevdan
Hoyrat elleri rüzgârın
Sinemi yırtardı
Geceyi; çığlıkları
Gelmezdin..

Bütün bulutlara bakardım oysa
Yağmurun her damlasına..
Gökkuşağının “yedi rengi” ni giyerdim tenime,
Sen diye!
Görmezdin..

Ben ki;
Evrenle aynı yaştaydım,
Bildiğim bütün duygularla
Çağlardım sana..
Umut umut
Dalga dalga
Bilmezdin..

Yetim bir çığlıkla düşerdim
Yüreğinin uçurumlarına..
Ses olurdum
Sus olurdum
Duymazdın…

/ SEVMEZDİN/

Eski bir şiirimle karşılık vereyim dedim :)

Yüreğine , kalemine sağlık..çok güzeldi..